اصطلاحات کامپيوتري (بخش دوازدهم)

PCH

مخفف: Platform Controller Hub

کاربرد: مادربورد

توضیحات: PCH جهت هماهنگی بیشتر بین پردازنده و چیپ ست پل شمالی در مادربوردها استفاده می گردد، و تمام تغییرات اعمال شده روی پردازنده از طریق آن کنترل می شود. این فناوری به صورت انحصاری در اختیار شرکت اینتل است و برای اولین به نام رمز Ibex Peak و در جهت رفع مشکلات احتمالی پیچیده در روند کاری پردازنده و مادربورد استفاده گردید. پل شمالی و پل جنوبی در گذشته برای هماهنگی در عملکرد، هیچ کنترلری نداشته و همین امر سبب بروز مشکلاتی در روند کاری قطعات می گردید. کنترلر PCH وظیفه کنترل پردازنده و تجهیزات ورودی و خروجی را برعهده دارد. این کنترلر در 3 دسته شامل Server ،Desktop و Mobile تولید می گردد. چیپ ست P67 اینتل برای پردازنده های سندی بریج، در زمان عرضه دچار مشکلی در شناسایی درایوهای متصل به پورت SATA 3 بود که این موضوع زیانی 1 میلیارد دلاری برای شرکت اینتل در برداشت (مبلغ 300 میلیون دلار از این مبلغ صرف طراحی مجدد PCH گردید). تنها دلیل این مشکل عدم کنترل مناسب روی تجهیزات ورودی و خروجی و ارتباط آنها توسط پل جنوبی بود.

ICH

مخفف: I/O Controller Hub

کاربرد: مادربورد

توضیحات: کنترلر مختص تجهیزات ورودی و خروجی در مادربوردها که از سال 1999 و با معرفی چیپ ست پل شمالی 810 شرکت اینتل، روی مادربوردها نصب گردید. اولین نسخه از ICH جهت کنترل گذرگاه اسلات PCI مورد استفاده قرار گرفت. تاکنون ده نسخه از این کنترلر معرفی گردیده است و آخرین کنترلر با نام ICH10 در سال 2008، همزمان با تولید چیپ ست P45 با کد رمز Eaglelake توسط شرکت اینتل ارائه شده است. این رابط می تواند با سرعت 10 گیگابیت در ثانیه توطی رابط DMI، اطلاعات را به پل شمالی منتقل کند. در صورتی که حافظه فلش را به پورت USB مادربورد متصل کنید، قابلیتی به نام Turbo Memory را نیز می توانید فعال کنید. این قابلیت، از حافظه فلش به عنوان حافظه کمکی استفاده می کند و توسط کنترلر ICH امکان پذیر گردیده است. همچنین استفاده از نسخه دهم ICH سبب بارگذاری کمتر و در نتیجه کاهش مصرف توان برای پردازنده می شود. از دیگر قطعات جانبی قابل پشتیبانی توسط کنترلر ICH می توان به شش اسلات PCI-E، شش پورت نسخه دوم SATA، کارت صدای مجتمع با کیفیت HD، پشتیبانی از eSATA، پورت شبکه گیگابیتی و دوازده پورت نسخه دوم USB اشاره کرد.

DMI

مخفف: Direct Media Interface

کاربرد: مادربورد

توضیحات: مادربوردها به دو قسمت تقسیم می شوند. پل شمالی که وظیفه کنترل پردازنده، حافظه، پورتهای پنل پشتی مادربورد و توزیع توان بین قطعات را بر عهده دارد. پل جنوبی وظیفه کنترل پورت های ساتا و کارتهای جانبی مانند کارت گرافیک را بر عهده دارد. برای ارتباط ما بین این دو بخش از مادربورد از DMI استفاده می گردد. در سال 2004 و برای اولین بار در چیپ ست های سری 9XX شرکت اینتل، کنترلر DMI برای ایجاد یک رابطه سخت افزاری مابین پل شمالی و پل جنوبی مورد استفاده قرار گرفت. آخرین نسخه از این چیپ ست که موسوم به DMI 2.0 است، در سال 2011 و همزمان با عرضه چیپ ست 1155 معرفی شد. سرعت رابط DMI نسخه دوم 20 گیگابیت در ثانیه است. این به معنی انتقال اطلاعات از پل شمالی به جنوبی و بالعکس، با سرعت 20 گیگابیت در ثانیه انجام می شود که این موضوع باعث جلوگیری از تاخیر در انتقال اطلاعات می شود.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش یازدهم)

Cold Bug

اورکلاکرهای حرفه ای برای دستیابی به فرکانس بالای پردازنده، نیاز به مقابله با حرارت تولیدی توسط پردازنده ها دارند. این حرارت توسط نصب کانتینر و استفاده از نیتروژن مایع، یخ خشک و به ندرت از هلیوم مایع کنترل می گردد، اما دمای مواد نامبرده، به ترتیب 190، 78.5 و 260 درجه سانتیگراد زیر صفر است و همه پردازنده ها قادر به فعالیت در این دما نیستند. شرکت های سازنده پردازنده (AMD ،Intel و Nvidia) همواره از طریق نصب سنسور حرارتی در پردازنده ها و قرار دادن میزان حداقل برای دمای قابل تحمل، پردازنده را از فعالیت در شرایط سخت باز می دارند. هنگامی که پردازنده در این شرایط فعالیت خود را قطع کند، به اصطلاح Cold Bug رخ داده است. این میزان در پردازنده های شرکت اینتل حداقل 40 درجه سانتیگراد زیر صفر و در پردازنده های AMD نیز حداقل 260 درجه سانتیگراد زیر صفر است. البته میزان دقیق دمای Cold Bug برای هر پردازنده، شامل پردازنده مرکزی و گرافیکی متفاوت است. مهمترین دلیلی که سبب جلوگیری از ثبت رکورد فرکانس پردازنده های شرکت اینتل می گردد، دمای حداقل 40 درجه سانتیگراد است که برای ثابت نگاه داشتن پردازنده در فرکانس بالا کافی نیست. همچنین جهت کنترل دقیق دما، بهتر است از ترمومتر استفاده کنید.

USB

مخفف کلمات Universal Serial Hub است و به عنوان رابط استاندارد در تجهیزات دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرد. تاکنون سه نسخه از این رابط پر طرفدار منتشر شده است که شامل نسخه های 1.1، 2.0 و 3.0 می شود. اولین نسخه این رابط در سال 1994 و در یک همکاری موفق آمیز با حضور شرکتهای بزرگ جهان فناوری مانند اپل، مایکروسافت، اینتل، اچ پی، NEC و LSI شکل گرفت. نسخه اول رابط USB در همین سال و با سرعت انتقال 1.5 مگابیت در ثانیه معرفی و قطعات مجهز به این رابط، به سرعت وارد بازار گردیدند. به دلیل همکاری گسترده شرکتهای بزرگ فناوری در ساخت و تولید تجهیزات مجهز به رابط USB، استفاده از این تجهیزات به سرعت فراگیر گردید. استفاده از پورت USB در مادربوردها توسط کنترلر UCHI ساخت شرکت اینتل محقق گردید. نسخه دوم پورت و تجهیزات USB در سال 2000 و توسط شرکتهای NEC، فیلیپس و مایکروسافت، و جهت دستیابی به سرعت انتقال بیش از 12 مگابیت در ثانیه تولید گردید. نسخه سوم نیز در سال 2008 و با سرعت انتقال 120 مگابیت در ثانیه وارد دنیای تجهیزات دیجیتال شد. البته شرکت های توسعه دهنده پورت USB نسخه سوم، سرعتی معادل 4.8 گیگابیت در ثانیه را اعلام کردند، اما هیچ گاه نتوانستند این نرخ انتقال را به واقعیت تبدیل کنند!  ولتاژ و آمپراژ معمول در رابط USB به میزان 5 ولت و 1.5 آمپر است.

Turbo Boost

فناوری انحصاری شرکت اینتل که برای اولین بار در معماری Nehalem  پیاده سازی گردید. پردازنده های سری Core i5 و Core i7 از این فناوری پشتیبانی می کنند. توربو بوست سبب افزایش خودکار فرکانس پردازنده در شرایط سخت کاری می شود و در این حالت تمام هسته های پردازنده، دچار افزایش فرکانس شده تا روند عملکرد کامپیوتر، دچار مشکل نگردد. میزان افزایش فرکانس طبق الگوی خاصی برنامه ریزی شده است و به میزان 133 مگاهرتز در هر مرحله، فرکانس را افزایش می دهد. در اوج فشار کاری در تمام پردازنده های Core i5 و Core i7، این میزان در تعداد هسته پردازنده ضرب می شود. به عنوان مثال پردازنده Core i5-2500K دارای چهار هسته است و در بالاترین حالت Turbo Boost به فرکانس 3.7 (3.3 استاندارد) دست می یابد، و این میزان در پردازنده های شش هسته ای به 798 مگاهرتز می رسد. البته با توجه به افزایش فرکانس، نیاز به افزایش ولتاژ نیز وجود دارد. اینتل به همین دلیل از کنترلر توان برای این منظور استفاده می کند و توان مصرفی را در حداکثر میزان 95 وات، ثابت می کند. فناوری Turbo Boost پس از راه اندازی سیستم عامل فعال گردید و در مواقع لزوم، به سرعت وارد عمل شده و کمبود سرعت پردازشی را جبران می کند.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش دهم)

Buffer

بافر یا حافظه میانی، در تمام تجهیزاتی که نیاز به پردازش دارند، وجود دارد. بافر وظیفه یکسان سازی و متعادل کردن سرعت پردازش های متفاوت را بر عهده دارد. به عنوان مثال در هارددیسک ها، حافظه بافر وظیفه یکسان سازی سرعت انتقال اطلاعات از کامپیوتر به هارددیسک و بالعکس را بر عهده دارد. قطعات و تجهیزات مورد استفاده در هر کامپیوتر متفاوت است و این اختلاف، روند انتقال اطلاعات را بدون وجود بافر، مختل می کند. به عنوان مثال جهت انتقال یک فایل 200 مگابایتی از هارددیسک به یک هارددیسک دیگر، ابتدا این فایل به حافظه منتقل می گردد، سپس وارد پردازنده شد و عملیات پردازش جهت انتقال به هارددیسک صورت می پذیرد. اما پهنای باند حافظه و پردازنده متفاوت بوده و این امر سبب تداخل در انتقال فایل می گردد و وجود حافظه نهان (Cache) در پردازنده و حافظه بافر در هارددیسک از بروز اختلال جلوگیری می کنند. در کل حافظه بافر یک حافظه میانی بوده و امر انتقال اطلاعات به صورت مستقیم از طریق آن انجام می گیرد. اطلاعات در هر مرحله وارد بافر شده و سپس به مقصد منتقل می شود. یک مثال ساده در خصوص اهمیت بافر در انتقال اطلاعات: به عنوان مثال قصد انتقال یک فایل از هارددیسک داخلی به هارددیسک پرتابل را داریم، در حین امر انتقال قصد اجرای یک بازی نیز داریم، در این حالت پردازنده و حافظه های تحت فشار قرار گرفته و در صورتی که حافظه بافر وجود نداشته باشد، سرعت انتقال اطلاعات با توجه به وابسته بودن به پردازنده و رم، به شدت افت کرده و حتی روند انتقال قطع می گردد. وجود حافظه بافر، وابستگی به پردازنده و رم را از بین می برد و در صورتی که این حافظه وجود نداشته باشد، هنگام انتقال اطلاعات تنها باید به صفحه نمایش خیره می شدیم!

Router

تمام داده های ارسالی در شبکه های محلی توسط Router به مقصد ارسال می گردند و مسیریاب ها وظیفه کنترل ارسال و دریافت اطلاعات را به مسیرهای صحیح بر عهده دارند. مسیریابی همراه با مشکلاتی مانند عدم آمادگی ماشین مقصد جهت دریافت بسته داده، عدم تطبیق آدرس ماشین مقصد، حجم بالای بسته داده، ترافیک سنگین در شبکه و ... است و برای حل این مشکل از الگوریتمهایی مانند روش سیل آسا، الگوریتم LS و الگوریتمهای DV استفاده می شود. مسیریابها جهت اسال و دریافت بسته های حاوی داده، از اطلاعات مربوط به توپولوژی ها و ترافیک لحظه ای شبکه بهره می گیرند و به همین دلیل نیاز به سخت افزار جهت پردازش این مراحل دارند. از این رو روترها مجهز به پردازنده مرکزی و حافظه هستند و با توجه به نوع شبکه و تعداد ماشین های موجود، از سخت افزار متفاوت (قدرتمندتر یا ضعیفتر) بهره می برند. در بخش نرم افزاری نیز در روترهای خانگی و در شبکه های محلی (LAN) از یک رابط کاربری و در شبکه های با تعداد بالای ماشین های مبدا و مقصد، وهمچنین در سرورها، از سیستم عامل نیز در کنار این رابط استفاده می شود.

Cache

حافظه نهان موجود در پردازنده ها است و وظیفه سرعت بخشیدن به امر پردازش را بر عهده دارد. در این حافظه آدرس دستورالعملهای قبل و بعد از دستورالعمل در حال پردازش نگهداری می گردد تا در صورت نیاز، با حداکثر سرعت و در کمترین زمان ممکن در اختیار پردازنده قرار گیرد. حافظه نهان در پردازنده ها هم اکنون 16 مگابایت برای قدرتمندترین پردازنده ساخت شرکت AMD است. پیچیدگی معماری حافظه نهان بسیار زیاد است و قیمت یک پردازنده با میزان حافظه تنها 1 مگابایت بیشتر، اختلاف زیادی با پردازنده های دیگر دارد و البته این پیچیدگی تاثیر بسیار زیادی در راندمان نهایی پردازنده و در کل سیستم خواهد داشت. البته یافتن آدرس دستورالعملها توسط پردازنده ها در معیار نانو ثانیه انجام می گرد، اما به علت تعداد بالای دستورالعمل ها و پردازش های در حال اجرا، میزان تاخیر در پردازش توسط کاربران قابل محسوس است. این حافظه توسط کاربران قابل کنترل نیستند و اورکلاک پردازنده نیز تغییری روی آن ایجاد نمی کند.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش نهم)

HDMI

مخفف High Definition Multimedia Interface بوده و در سال 2003، طی یک پروژه عظیم و همکاری شرکت های سونی، هیتاچی، فیلیپس، توشیبا، Thomson، Silicon Image و Matsushida پایه گذاری گردید. هدف از تولید این استاندارد جدید، ارتقا کیفیت ضبط و پخش تصاویر و فیلم ها بوده و در کنسول های بازی (PS3 و XBOX 360) ، پلیرهای خانگی (سینمای خانگی) و کامپیوترهای شخصی مورد استفاده قرار گرفته است. هم اکنون اکثر محصولات کامپیوتری به خروجی HDMI جهت پشتیبانی از کیفیت پخش HD مجهز هستند. یکی از دلایل موفقیت استاندارد HDMI، کوچک بودن خروجی آن و عدم نیاز به اتصال از طریق پیچ (مانند DVI و D-Sub) بوده که استفاده از ان را راحت و سریع کرده است. هم اکنون استاندارد HDMI 1.4a، آخرین نسخه از این پورت است که در محصولات صوتی و تصویری جدید و مدل های جدید کارت های گرافیکی دیده می شود. همچنین قابلیت پخش تصاویر سه بعدی و صدای 8 کاناله از طریق استاندارد HDMI میسر گردیده است. هم اکنون 1100 شرکت از HDMI در محصولات خود بهره می برند و دو میلیارد دستگاه مجهز به خروجی HDMI توسط کاربران در سراسر جهان، مورد استفاده قرار می گیرد. کیفیت پخش تصاویر از 480P تا حداکثر 2160P قابل پشتیبانی است که هم اکنون استاندارد 1080P توسط اکثر لوازم مجهز به خروجی HDMI مورد استفاده قرار می گیرد. نرخ انتقال در استاندارد HDMI نسخه 1.4a در حدود 10.2 گیگابیت در ثانیه و فرکانس آن معادل 340 مگاهرتز است. اتصال به خروجی HDMI در لوازم الکترونیکی از طریق کابل 19 رشته ای (19 پین) با پروتکل انتقال اطلاعات TMDS صورت می گیرد. خروجی HDMI برای اولین بار در کارت های گرافیک سری GTX 200 شرکت انویدیا و سری 3000 شرکت ATI مورد استفاده قرار گرفت.

DVI

مخفف کلمات Digital Visual Interface بوده و در سال 1999 جایگزین استاندارد D-Sub گردید. برخلاف رابط HDMI، اتصال کابل DVI به تجهیزات تصویری از طریق اتصال به صورت پیچ صورت می گرفت و از طرفی اندازه بزرگ خروجی و کابل آن، استفاده از آن را در تجهیزات همراه را غیر ممکن کرد. البته این به معنی عدم استفاده از این رابط ویدیویی در پخش کننده های تصویری نیست، بلکه به  معنی عدم رواج عمومی آن در این محصولات است. هم اکنون تمام صفحه نمایش های کامپیوترهای شخصی به این خروجی ویدیویی مجهز هستند. ساختار پورت و کابل DVI به صورت 29 رشته سیم (29 پین) است که می تواند انتقال اطلاعات را با سرعت 3.96 گیگابیت در ثانیه انجام دهد. اختراع و تولید رابط ویدیویی DVI توسط شرکت Silicon Image و در سال 1999 صورت پذیرفت و در همین سال در اختیار شرکت های فعال در حوزه صفحه نمایش قرار گرفت.حداکثر تفکیک پذیری قابل پشتیبانی برای این رابط 1200×1920 پیکسل بوده و  فرکانس کاری آن 400 مگاهرتز است.

D-Sub

مخفف کلمات D-Subminiature است که در سال 1952 و توسط شرکت Cannon تولید گردید. حرف D در ابتدای نام این رابط، بدلیل ساختار D مانند آن است. تاکنون نسخه های فراوانی از این رابط تولید گردیده که تنها سه نمونه در کامپیوترهای شخصی مورد استفاده قرار گرفته اند، که شامل نسخه DB9 (تشکیل شده از 9 رشته سیم در دو ردیف)، نسخه DE15 (تشکیل شده از 15 رشته سیم در سه ردیف)  و در نهایت نسخه DB23 (تشکیل شده از 23 رشته سیم در چهار ردیف) است. از نکات قابل توجه، میزان آمپراژ و ولتاژ عملیاتی این رابط است که قادر به پشتیبانی از شدت جریان 40 آمپر و ولتاژ 13500 ولت است! رابط D-Sub برای اولین بار به عنوان خروجی تصویری در کامپیوترهای شخصی در Commodore 64 و سپس در Amiga تعبیه گردید. البته اولین استفاده عمومی از آن در کنسول بازی Atari 2600 بود. خروجی D-Sub مورد استفاده در Atari 2600 از نوع DE9 و در کامپیوترهای شخصی کومودور 64 و آمیگا از نسخه DB23 بوده است.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش هشتم)

Z-buffering 

به طور معمول، حافظه گرافیکی رنگ های مربوط به هر پیکسل را در خود ذخیره می کند . اما با استفاده از Z-Buffering حافظه کارت گرافیک با ذخیره کردن موقعیت ها در محور Zها (عمق تصویر) سرعت پردازش کردن تصاویر را در زمانی که کارت گرافیک در حال شناختن و تعبیه کردن مکان اشیا (Object) صفحه یا به عبارت واضح تر در حال شناختن موقعیت آنها نسبت به هم و چگونگی پشت هم قرار گرفتن اشیا است، بیشتر می کند و بر عکس در صورتی که از Z-Buffering استفاده نشود محاسبات زیادی برای پیدا کردن موقعیت دقیق و درست اشیا و طرز قرار گرفتشان نسبت به یکدیگر صرف کند.

OpenGL 

OpenGL یک رابط برنامه نویسی (‌API) است که بازی ها با استفاده از این زبان دستورات خود را برای کارت گرافیک ارسال می کنند و درایور این دستورات را به دستورالعمل های قابل فهم برای پردازشگر گرافیکی تبدیل می کند . در کل بازی هایی که با استفاده از API های مشخص مانند OpenGL نوشته شده باشند نیازی به درایور های خاص برای اجرای آن ها روی اکثر کارت های گرافیک نیست. OpenGL 4.2 آخرین نسخه ارائه شده از این زبان برنامه نویسی است که مدتی قبل معرفی گردید. این زبان برنامه نویسی جهت بهینه سازی عملکرد کارت های گرافیکی ساخت AMD مورد استفاده قرار می گیرد.

Stable

به معنی پایدار و ثابت و در دنیای کامپیوتر واژه ای آشنا برای اورکلاکرها است. همانطور که مطلع هستید، مهمترین اصل در اورکلاک، پایدار نگاه داشتن سیستم پس از اعمال تغییرات در تنظیمات پردازنده، حافظه یا کارت گرافیک است. همچنین شرط اصلی ثبت رکوردهای جهانی، پایدار بودن سیستم پس از اورکلاک در نرم افزارهای تست مختلف است. عدم پایداری در دو حالت بوحود می آید:

1- عدم پایداری هنگام اعمال تغییرات

2- عدم پایداری هنگام انجام تست

از عمده دلایل عدم پایداری می توان به، عدم تناسب قطعات با تنظیمات اعمال شده (کمبود ولتاژ، کمبود توان تولیدی در مقابل توان مورد نیاز، مناسب نبودن قطعه جهت اورکلاک)، تولید حرارت بیش از حد مجاز (در صورتی که از خنک کننده مناسب استفاده نشود) و اختلال بین قطعات (عدم انتخاب صحیح قطعات با توجه به مشخصات درج شده روی هر محصول) اشاره کرد.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش هفتم)

LED

LED مخفف کلمات Light Emitted Diode است و به دلیل مصرف پایین و نور تولیدی مناسب مورد توجه بسیاری از شرکت ها قرار گرفت. این وسایل ابتدا در لوازم الکترونیکی جهت تعیین وضعیت روشن یا خاموش بودن مورد استفاده قرار گرفت (البته تنها با نور قرمز رنگ). پس از اهمیت یافتن مصرف بهینه انرژی، دیود های نوری با تغییر در ساختار فیزیکی، در رنگ ها، طول موج و شدت نوردهی مختلف تولید گردیدند. هم اکنون این نوع قطعه در اکثر قطعات الکترونیکی و مخصوصا در صنعت خودروسازی استفاده می شود و به دلیل عدم وجود پرتوهای مادون قرمز و ماورا بنفش، مشکلی برای چشم انسان بوجود نمی اورد. هم اکنون در ساخت صفحه نمایش ها، به جای استفاده از لامپ فلورسنت، از دیودهای نوری ستفاده می شود. میزان روشنایی این لامپ ها در صنعت خودروسازی و لوازم الکترونیکی در حدود 100 کاندلا و در صفحه نمایش ها میزان 300 کاندلا است.

TDP

مخفف کلمات Thermal Design Power است که در قطعات الکترونیکی نشان دهنده توان مصرفی است. TDP در صنعت کامپیوتر، در پردازنده ها بیش از سایر قطعات مورد توجه قرار می گیرد. واحد سنجش TDP، وات در ساعت است. میزان TDP درج شده روی محصولات الکترونیکی، نشان دهنده میانگین میزان مصرف است و در حداقل و حداکثر بار پردازشی متفاوت است. هر خانواده از پردازنده ها، میزان مصرف یکسانی دارند و به عنوان مثال پردازنده های شش هسته ای Phenom II با هسته Thuban، دارای میزان مصرف 125 وات در ساعت است. حداکثر میزان مصرف در پردازنده های اینتل نیز 135 وات است.

OSD

مخفف کلمات On Screen Display است و در صفحه نمایش ها مورد استفاده قرار می گیرد. تلویزیون ها اولین دستگاه هایی بودند که سیستم OSD روی آنها قرار گرفت. پیش از آن جهت اعمال تنظیمات روی تلویزیون ها، تنها می توانستید از Volume های تعبیه شده روی آنها استفاده کنید و هیچ اطلاعاتی روی صفحه نمایش دیده نمی شد. پس از ساخت ریموت کنترل برای تلویزیون ها،  سیستم OSD روی تلویزیون ها معرفی گردید و قابلیت نمایش اطلاعات لازم شامل میزان بلندی صدا و تنظیمات تصویر را روی صفحه نمایش به وجود آورد. پس از استقبال از این قابلیت، استفاده از آن در صفحه نمایش های کامپیوتر نیز رواج یافت.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش ششم)

Anti-aliasing

این تکنیک که به اختصار AA گفته می‌شود برای نرم و هموار کردن زاویه‌های تیزی که خط‌های مورب ایجاد می‌کنند، استفاده می‌شود که معمولا در تنظیمات بخش سه‌بعدي کارت‌گرافیک وجود دارد. مقدار قابل تنظیم آن داراي حالت‌هاي  " None یا Disable (فعال نبودن) و 8X ,6X ,4X ,2X و 16X است و در برخی موارد در بازی‌های رایانه‌ای به جای این مقادیر از موارد Low (کم)، Medium (متوسط) و High (زیاد) استفاده می‌شود. هرچه مقدار AA بالاتر باشد کیفیت تصاویر بهتر و در مقابل تعداد فریم قابل نمایش کمتر (تصاویر به صورت آهسته‌تر دیده می‌شود) می‌شود، همچنین سرعت نمایش تصاویر (تعداد فریم قابل نمایش) در هنگام فعال‌سازی Anti-aliasing، بسته به کارت‌گرافیک شما متغیر است. در صورتی که از کارت‌های گرافیک زیر 100 هزار تومان استفاده می‌کنید، بهتر است خود را درگیر این فناوری نکنید! اما اگر کارت‌گرافیک شما تا محدوده قیمتی 200 هزار تومان باشد، می‌توانید به فعال کردن Anti-aliasing امیدوار باشید. فعال‌سازی این فناوری محدود به مارک‌تجاري Nvidia یا AMD نيست و برای محصولات هر دو شرکت قابل پیاده‌سازی است.

Latency

Latency به معنی تاخیر است و در قطعاتی مانند صفحه‌نمايش، هارددیسک‌ها و حافظه‌های مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما معیار سنجش آن در هر قطعه متفاوت است. به عنوان مثال در صفحه‌نمايش‌ها و هارددیسک‌ها با معیار میلی‌ثانیه (ms) و در حافظه با معیار نانوثانیه (ns) مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. تفاوت سرعت تجهیزات مختلف در قطعات الکترونیکی، سبب اختلال در کارکرد طبیعی مجموعه می‌گردد و تأخیر در فعالیت، این مشکل را به صورت خودکار برطرف می‌کند. البته سرعت اعمال این تأخیر بسیار سریع است و مخصوصا در حافظه، توسط کاربران قابل درک نیست. در صفحه‌نمايش‌های امروزی زمان متداول برای تاخیر، دو میلی‌ثانیه است، البته صفحه‌نمايش‌های با زمان تاخیر بالاتر (5 میلی ثانیه) نیز همچنان در حال تولید هستند. در بخش حافظه‌ها، این زمان به صورت ترکیب CL و یک عدد، معرفی می‌گردد، به عنوان مثال زمان تاخیر CL9 به صورت 27-9-9-9 و یا CL5 به صورت 15-5-5-5 است. در هارددیسک‌ها نیز این زمان نشان‌دهنده زمان دستیابی تصادفی (Random Access Time) است.

VT

VT اصطلاح پرکاربرد این روزهای محافل کامپیوتری است که مخفف واژه  Virtualization Technology یا مجازی‌سازی است. مجازی‌سازی یک فناوری مختص سیستم‌های سرور است و جهت به اشتراک‌گذاری منابع سخت‌افزاری در تمام سیستم‌های متصل به سرور است. با استفاده از این فناوری، شما نیازی به نصب سیستم عامل‌های مختلف و درایورهای سخت‌افزاری مختص آنها روی سیستم‌ها نخواهید داشت و تنها کافی است سیستم عامل‌ها و درایورهای سخت‌افزاری را روی سیستم Admin نصب کنید. سپس هر سیستم می‌تواند از لیست سیستم عامل‌های نصب شده روی سرور، سیستم‌عامل مورد نظر را انتخاب کنيد(البته این یک مثال ساده از کاربرد مجازی‌سازی است). جهت راه‌اندازی این فناوری نیاز به قطعات مخصوصی دارید که کیفیت و همچنین قیمت بالایی دارند. قطعات مورد نظر شامل مادربوردهایی با تعداد پورت‌های متعدد SATA و بیش از 4 اسلات حافظه و همچنین پردازنده‌ای که از قابلیت مجازی‌سازی پشتیبانی کند، خواهید داشت. با توجه به استفاده مداوم از سیستم‌های سرور، در انتخاب منبع‌تغذیه با کیفیت و توان مناسب، دقت کنيد. استفاده از مجازی‌سازی سبب صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌گردد، زیرا به جای خرید چندین سیستم گران قیمت برای استفاده در سرور، تنها یک سیستم مختص مجازی‌سازی خریداری می‌کنيد و سایر سیستم‌ها، از قطعات متداول استفاده می‌کنيد. مورد دوم در مبحث صرفه‌جویی در هزینه‌ها، به مصرف توان سیستم‌ها مرتبط می‌گردد، به طوری که چندین سیستم قدرتمند مورد استفاده در سرور مصرف توان بالایی دارند و به دلیل استفاده دائم از آنها در حالت سرور، این مصرف بالا، به صورت مداوم ادامه خواهد داشت، با استفاده از فناوری مجازی‌سازی، تنها سیستم Admin مصرف بالایی خواهد داشت و این مسئله در سرورهای با تعداد سیستم بالا، سبب صرفه‌جویی فوق‌العاده‌ای می‌گردد. جهت پیاده‌سازی نرم‌افزاری مجازی‌سازی نیز اکثر سرورها از ماشین مجازی‌سازی VmWare استفاده می‌کنيد.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش پنجم)

CPU Multiplier

ضریب پردازنده که برای اهالی سخت افزار نامی آشناست و پس از عرضه پردازنده های سندی بریج توسط اینتل و با توجه به معماری ساخت این پردازنده ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. دلیل مورد توجه قرار گرفتن ضریب پردازنده ها در خانواده سندی بریج اینتل، اورکلاک آسان پردازنده تنها با تغییر ضریب پردازنده است. تمام پردازنده ها و قطعات پردازشی دارای فرکانس کاری هستند و این فرکانس نشان دهنده میزان سرعت پردازنده ها است. استفاده از ضریب متغیر در پردازنده های سندی بریج سبب کاهش مصرف انرژی در زمان بیکاری و فعالیت های عادی (وبگردی، تماشای فیلم و ...) می گردد و زمانی که شما نیاز به سرعت بیشتری داشته باشید، ضریب پردازنده افزایش می یابد. برای به دست آوردن سرعت واقعی یک پردازنده باید از فرمول زیر استفاده کنید:

ضریب پردازنده*سرعت گذرگاه= سرعت واقعی پردازنده

به عنوان مثال پردازنده ای دارای سرعت گذرگاه 99 مگاهرتز است و ضریب پردازنده نیز روی عدد 7.0 قرار دارد، سرعت نهایی با توجه به فرمول فوق 693 مگاهرتز است و برای فعالیت های عادی بسیار مناسب است. اما زمانی که سیستم زیر فشار قرار می گیرد، ضریب پردازنده به 27 افزایش می یابد و پردازنده، سرعت نهایی خود را نشان می دهد که عددی معادل 2673 است. یعنی سرعت پردازنده شما 2.7  گیگاهرتز است. این اعمال تنها با تغییر خودکار ضریب پردازنده صورت می گیرد. البته فناوری Turbo Boost در پردازنده های اینتل، مدیریت ضریب پردازنده را در اختیار دارد. در صورتی که پردازنده شما از خانواده سندی بریج باشد و نرم افزار CPUZ را روی سیستم خود اجرا کنید، پس از انجام فعالیت های مختلف، متوجه تغییر ضریب و در نهایت سرعت پردازنده می گردید.

SRT

SRT مخفف عبارت Smart Response Technology است. در این فناوری نرم افزاری، با استفاده از یک درایو SSD به عنوان حافظه نهان (Cache) کارایی هارددیسک در کاربردهای مختلف افزایش می یابد، از این رو به این فناوری SSD Caching نیز گفته می شود. SRT فقط یک فناوری نرم افزاری است و با راه اندازی نرم افزار RST 10.5 می توانید درایو SSD خود را به عنوان حافظه نهان معرفی کنید. طبق اعلام مهندسان ارشد اینتل فناوری SRT برای درایوهای 64 گیگابیتی موثر است و در تست های شرکت اینتل، افزایش عملکرد برای ظرفیت های بالا احساس نشد، از این رو SRT به ظرفیت 64 گیگابایتی محدود گردیده است. این فناوری برای مادربوردهای مجهز به چیپ ست های سری 6 اینتل تهیه گردیده بود، اما تنها روی چیپ ست Z68 پیاده سازی شد. برای فعال سازی SRT باید درایو های خود را به صورت RAID تنظیم کنید، پس از آن کنترلر SATA به صورت خودکار فناوری SRT‌ را پیاده سازی می کند. SRT در دو حالت Enhanced و Maximized  فعالیت می کند که حالت Enhanced، وضیت امنیتی است و با خرابی درایو SSD مشکلی در راه اندازی سیستم نخواهید داشت (امنیت بالا، سرعت پایین) ولی در حالت Maximized وضعیت فقط برای افزایش کارایی است و در صورت بروز مشکل برای درایو SSD، سیستم شما راه اندازی نمی گردد (امنیت پایین، سرعت بالا).

80 PLUS

هشتاد Plus استاندارد مورد استفاده در منابع تغذیه و به معنی راندمان بالای 80 درصد است. این پاورها حداقل 80 در صد از توان واقعی خود را به طور کامل در اختیار قطعات قرار می دهند. همانطور که می دانید تمام قطعات الکترونیکی برای فعالیت نیاز به منبع تغذیه دارند و این منبع تغذیه می تواند یک باطری 1.5 ولت باشد و حتی یک نیروگاه اتمی. اما منابع تغذیه نمی توانند همیشه به صورت یکنواخت تمام توان خود را در اختیار دستگاه های در حال ارتباط قرار دهند و عواملی مانند گرمای اجزای داخلی، نوسانات لحظه ای و تغییر ناگهانی شرایط کاری سیستم می توانند روی راندمان نهایی منابع تغذیه تاثیر گذار باشند. پاورهای دارای نشان هشتاد PLUS همواره و تحت هر شرایطی، راندمان بالای 80 درصد خواهند داشت و کارکرد مناسب قطعات شما را تضمین می کنند. البته قیمت پاورهای هشتاد PLUS بالاتر از پاورهای معمول است، اما خرید این پاورها را به همه شما توصیه می کنیم، حتی اگر سیستم شما توان مصرفی پایینی دارند.

هشتاد PLUS ها شامل چهار سطح هستند:

هشتاد PLUS با راندمان 80 درصدی

هشتاد PLUS Bronze با راندمان 82 درصدی

هشتاد PLUS Silver با راندمان 85 درصدی

اصطلاحات کامپيوتري (بخش چهارم)

NTFS

مخفف New Technology System است و برای اولین بار همراه با عرضه ویندوز NT از سوی مایکروسافت معرفی گردید. البته در نسخه های بعدی ویندوز نیز تغییراتی درفایل های سیستمی ایجاد گردید که شامل نسخه های  4، 4.1  و 5 است. ویژگی های فرمت های سیستمی از دید کاربران پنهان است و تنها ویژگی قابل درک NTFS برای کاربران، قابلیت انتقال فایل های با حجم بالاتر از 4 گیگابایت است. دلیل این قابلیت، استفاده از الگوریتم Binary Tree (درخت دودویی) برای ذخیره سازی اطلاعات است. البته استفاده از الگوریتم درخت دودویی سبب کاهش پراکندگی اطلاعات ذخیره شده می گردد. در نتیجه هارددیسک زمان کمتری را صرف یافتن اطلاعات مورد نیاز می کند و این به معنی افزایش محسوس سرعت است. هزینه و زمان بسیار زیادی صرف برنامه نویسی فایل سیستمی با فرمت NTFS‌ شده است تا دقت و اطمینان بالایی برای کاربران فراهم آورد. به طوری که پشتیبانی لینوکس از این فرمت، به صورت یک پروژه بزرگ در دستور کار قرار گرفت تا برنامه نویسی دقیقی برای آن انجام گیرد.

 

 

FAT

FAT یکی دیگر از فرمت های سیستمی برای تجهیزات ذخیره سازی است. در واقع فرمت FAT اولین فرمت سیستمی دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات است. اولین نسخه، FAT 12 بود که برای فلاپی دیسک ها طراحی شد. FAT 16 و FAT 32 نیز برای تجهیزات ذخیره سازی مانند هارددیسک ها که ظرفیت بالاتری داشتند، معرفی شدند. تفاوت نسخه های مختلف FAT در حداکثر پارتیشن قابل آدرس دهی است. در واقع از نظر طراحی، فرمت سیستم FAT بسیار قدیمی است و معایب بسیار ساده ای دارد. یکی از معایب FAT عدم انتقال فایل های با حجم بیشتر از 4 گیگابایت است. و عیب بعدی، عدم استفاده بیش از 11 کاراکتر برای نامگذاری درایو های با این فرمت است. همانطور که در تصاویر ملاحظه می فرمایید، نام درایو در فرمت NTFS به راحتی شامل 17 کاراکتر است، اما در فرمت FAT32 این امکان وجود ندارد. IBM طراحی و پیاده سازی فرمت سیستمی FAT را برای سیستم عامل DOS انجام داده بود!

SATA

مطمئنا روزی یک بار با این نام در سایت ها و منابع فناوری جهان روبرو می شوید. اما به واقع ساتا چیست؟ ساتا پر طرفدارترین و محبوب ترین رابط دستگاه های ذخیره سازی است. رابط ساتا جایگزین نسل های پیشین IDE و ATA است و از سرعت بالاتری در ارسال اطلاعات برخوردار است. کابل های رابط برای انتقال داده در رابط IDE شامل 40 و 80 رشته سیم بودند و فضای بسیار زیادی از کیس را اشغال می کردند، در حالیکه کابل Data در رابط SATA تنها چهار رشته است. تاکنون سه نسخه از رابط های ساتا معرفی شده اند که در نسل اول سرعت برقراری ارتباط  1.5 گیگابیت در ثانیه، نسل دوم 3.0 گیگابیت و در نسل سوم نیز  6.0 گیگابیت در ثانیه است. از معایب نسل اول رابط ساتا، انجام تنها یک انتقال در هر لحظه بود و امکان انتقال چند داده در یک زمان وجود نداشت.

 

اصطلاحات کامپيوتري (بخش سوم)

Contrast

کنتراست در اصطلاح رایج به نسبت روشن‌ترین و تاریک‌‌ترین نقطه در صفحه‌نمایش گفته می‌شود. تمام صفحه‌‌نمایش‌ها از الگوی خاصی برای اندازه‌گیری میزان کنتراست استفاده می‌کنند که این موضوع به صورت اعداد مشخصی نمایش داده می‌شود. به طور کلی بیشترین میزان در سمت چپ و عدد حداقل در سمت راست نوشته می‌‌شود (1000:1). در صفحه‌نمایش‌های با نور پس زمینه LED این تفاوت به میزان قابل توجهی افزایش یافت. کنتراست در صفحه‌نمایش‌های LED رقمی مابین 1 میلیون تا 10 میلیون نسبت به عدد پایه یا همان یک است. البته در برخی صفحه‌نمایش‌های LED میزان کنتراست به صورت دینامیک (پویا) درج می‌گردد که سبب تعجب کاربران می‌شود ولی این مقدار را باید بر عدد 1000 تقسیم کنید تا به نرخ رایج کنتراست دست یابید. به عنوان مثال اگر روی صفحه‌نمایشی مقدار کنتراست 1000000 به یک نوشته شده است، یعنی میزان کنتراست ثابت آن 1000 به 1 است.

FPS

همانطور که می‌دانید تمام تصاویری متحرکی که در صفحه‌‌نمایش مشاهده می‌کنید طبق معیاری به نام Frame Per Second (فریم در ثانیه) محاسبه می‌گردند. هر تصویر به صورت یک قاب به پردازنده‌گرافیکی منتقل شده تا پس از تصحیح تصویر، شما فریم نهایی را روی صفحه‌نمایش مشاهده کنید. البته وارد جزییات فناوری‌های تصحیح تصویر نمی‌شویم و به این مورد اشاره می‌کنیم که هر پردازنده‌گرافیکی براساس شرکت سازنده، دارای فناوری‌های انحصاری برای تصحیح تصویر هستند. اما کاهش یا افزایش این میزان چه تاثیری در تصاویر خواهد داشت؟
افزایش میزان فریم در هر ثانیه سبب نمایش تصاویر با ساختار روان‌تری می‌شود. برای نمایش روان و بدون توقف تصاویر، کارت‌گرافیک شما نیاز به پردازش حداقل 30 فریم در ثانیه دارد. برای دستیابی به میزان فریم قابل نمایش در هر ثانیه برای کارت‌گرافیک، از نرم‌افزار FurMark استفاده می‌شود که می‌تواند حداقل، میانگین و حداکثر فریم قابل نمایش در هر ثانیه را در اختیار شما قرار دهد. البته فعال‌سازی فناوری‌های تصحیح تصویر مانند Anti-Aliasing سبب افت تعداد فریم می‌گردد، اما تصویر نهایی شما کیفیت بالاتری خواهد داشت. انتخاب با خودتان است!

Resolution

دقت تصویر یا همان Resolution که نسبت مستقیم با اندازه صفحه‌نمایش دارد. در صورتی که اندازه صفحه‌نمایش بزرگتر باشد، میزان دقت تصویر نیز باید بیشتر باشد تا تصاویر با کیفیت بهتری داشته باشید. بالاترین نسبت دقت تصویر روی صفحه‌نمایش‌های 27 اینچ به بالا، با مقدار 1600×2560 پیکسل است. این عدد به معنی قابلیت نمایش 2560 پیکسل در طول و 1600 پیکسل در عرض است. این میزان در صفحه‌نمایش‌های 17 تا 19 اینچ، حداکثر 1024×1280 پیکسل، 19 تا 22 اینچی حداکثر 1050×1680 پیکسل و برای صفحه‌نمایش‌های 22 تا 26 اینچی، حداکثر 1200×1920 پیکسل است.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش دوم)

Modular

اصطلاحی که برای منبع‌تغذیه (Power Supply) استفاده می‌شود و اشاره به مدیریت کابل‌های متصل به منبع‌تغذيه دارد. در این حالت بيشترکابل‌های 24 پین مادربورد و سوکت‌های 4 و 8 پین پردازنده همیشه به منبع‌تغذيه متصل هستند و سایر کابل‌ها از طریق کانکتورهایی که در پنل جلویی منبع‌تغذيه وجود دارد به منبع‌تغذيه متصل مي‌شود(البته در منبع‌تغذيه‌هايي با توان بالا در اين بخش کابل PCI-E و SATA را هم مشاهده مي‌کنيد). این کانکتورها شامل کانکتور Molex ،SATA و شش و هشت پین PCI-E x16 برای اتصال کارت‌های گرافیکی هستند. کیفیت ساخت و همچنین قیمت منبع‌تغذيه‌هاي Modular بالاتر از سایر منابع‌تغذیه است. از مزایای دیگر این سیستم، عملکرد بهتر سیستم خنک‌کننده کیس به دلیل عدم وجود کابل‌های اضافی و بدون استفاده در فضای داخل کیس است. در سال‌های گذشته فناوري ساخت منبع‌تغذيه‌هاي Modular در اختیار تعداد محدودی از شرکت‌های تولید‌کننده منبع‌تغذیه بود، اما اکنون تمام شرکت‌ها، محصولاتی با سیستم مدیریت چیدمان کابل در سبد محصولات خود دارند.

Hyper-Threading

فناوري انحصاری اینتل که برای اولین بار در پردازنده‌های Pentium مورد استفاده قرار گرفت. فناوری HT در پردازنده‌های Pentium ،Xeon و Atom نیز استفاده می‌شود. اما HT چه نقشی در پردازش دارد؟
Hyper-Threading عمل موازی‌سازی پردازش اطلاعات از طریق حافظه و پردازنده‌مرکزی را ممکن می‌سازد. فناوری HT سبب تقسیم وظایف بین پردازش‌های همزمان می‌گردد و بدین شکل میزان بارگذاری (Load) پردازنده هرگز به 100 درصد نخواهد رسید. این ویژگی از ابتدای پیاده‌سازی تاکنون همواره دچار تغییراتی برای بهینه‌سازی عملکرد پردازش شده است. اما همیشه در امر پردازش‌های Multi-Task شما تفاوت محسوسی مشاهده نمی‌کردید. دلیل این امر در پردازنده‌های Pentium وجود تنها یک هسته پردازشی فیزیکی بود. در واقع HT تنها پردازنده شما را به دو بخش تقسیم می‌کرد تا شما احساس پردازش چند‌منظوري را داشته باشید. عملکرد HT در پردازنده‌های چند‌هسته‌ای پیشرفت خوبی داشته و عملکرد سیستم را در حالت پردازش چند عمل همزمان، بهبود می‌بخشد.

DPI

مخفف Dots Per Inch است که در تجهیزات اداری شامل چاپگرها و فتوکپی استفاده می‌گردد. البته همه ما در خانه خود یک دستگاه با معیار DPI داریم که همان ماوس است. DPI معیار سرعت فعالیت دستگاه‌های لیزری و نوری است. اگر روی ماوس شما عبارت دو هزار DPI نوشته شده است، به این معناست که گيرنده ماوس شما قابلیت تشخیص 2000 نقطه در هر اینچ را داراست که اين موضوع سبب افزایش سرعت و دقت عمل آن می‌گردد. در چاپگرهای ماتریکس نقطه‌ای این میزان بین 60 تا 90، در جوهرافشان‌ها ما بین 600 تا 900 و در چاپگرهای لیزری 600 تا 1800 نقطه در اینچ است. در چاپگرها هرچه میزان DPI بالاتر باشد، کیفیت چاپ نیز بالاتر خواهد بود.

اصطلاحات کامپيوتري (بخش اول)

Vcore
تمام قطعات الکتریکی توان مورد نیاز خود جهت فعالیت را از منبع‌تغذیه بدست می‌آورند. پردازنده مرکزی (CPU) نیز یکی از پرمصرف‌ترین قطعات سخت‌افزاری است که توان مورد نیاز خود را از طریق مدار تغذیه و سوکت 4 یا 8 پین پردازنده روی مادربورد تامین می‌کند. کنترلر ولتاژ نیز وظیفه کنترل حداقل و حداکثر ولتاژ قابل تحمل پردازنده را بر عهده دارد. اما ولتاژ پردازنده روی بخشی به نام Vcore اعمال می‌گردد تا پردازنده شروع به کار کند. در مدار هر پردازنده یک مقدار حداقل و حداکثری برای Vcore در نظر گرفته می‌شود تا در صورتی که این مقدار کمتر یا بیشتر از حد مجاز باشد، کنترلر ولتاژ، سیستم توزیع ولتاژ را قطع و به نوعی سیستم ریستارت می‌شود.Vcore  روی تمام هسته‌ها وجود دارد و هر هسته یک Vcore جداگانه دارد. به همین دلیل است که با بیشتر شدن تعداد هسته‌های پردازنده، مصرف توان پردازنده نیز افزایش می‌یابد. چون هر هسته به عنوان مثال بین 1 تا 2 ولت برای شروع فعالیت نیاز دارد و با بیشتر شدن هسته‌ها این مقدار در تعداد هسته‌ها ضرب می‌شود و به همین شکل توان مورد نیاز پردازنده نیز بیشتر خواهد شد.

LN2
LN2 یک ترکیب شیمیایی که به نام نیتروژن مایع معروف است. اما شاید بپرسید نیتروژن مایع چه ارتباطی با کامپیوتر دارد؟ نیتروژن مایع خاصیت دفع حرارتی بسیار بالایی دارد. برای استفاده از LN2 نیاز به برج خنک‌کننده و عایق کاری اطراف سوکت پردازنده داريد. البته از نیتروژن مایع برای کاهش دمای پردازنده‌گرافیکی نیز استفاده می‌گردد. دمای نیتروژن مایع بین منفی 80 تا منفی 196 درجه سانیگراد است. اگر وسوسه شدید تا خنک‌کنندگی با نیتروژن مایع را تجربه کنید، حتما بودجه کافي براي تهيه کانتير خوب کنار بگذاريد. به طور کلي LN2 در بعضي از کشور‌ها داراي قيمت بالايي است و البته در بعضی کشورها ممنوع! به عنوان مثال در کشور اندونزی استفاده از LN2 ممنوع است و در مسابقات مقدماتي GOOC سال 2010 که در کشور اندونزی انجام شد، شرکت گیگابایت خود اقدام به وارد کردن مخازن نیتروژن مایع برای استفاده در مسابقات کرد.

 

MOSFET
مخفف کلمات(Metal–oxide–semiconductor field-effect transistor) است و در سال 1925 میلادی برای اولین بار معرفی شد. اما نکته جالب در مورد ماسفت، نبود هیچ سخت‌افزاری برای استفاده از این قطعه در آن زمان بود. اما به واقع ماسفت چیست و چه کاربردی دارد؟
ماسفت‌ها نوعی ترانزیستور هستند که تنها وظیفه انتقال جریان الکتریسیته را در مدارهای مجتمع بر عهده دارند. ساختمان ماسفت‌ها متشکل از سه پایه D (درین)، S (Source) و G (Gate) است. مواد به کار در ماسفت‌ها، آنها را تبدیل به یک رسانای قدرتمند الکتریسیته کرده است، به شکلی که حتی با الکتریسیته ساکن نیز فعال می‌گردند. از آنجایی که در بکارگیری این قطعه نیازی به مقاومت، دیود و قطعات الکترونیکی دیگر نیست، اکنون 85 درصد مدارات مجتمع از ماسفت‌ها تشکیل می‌شوند. البته استفاده از ماسفت‌ها مزیت دیگری هم دارد که يکي از مهم‌ترين آنها نویز پایین به دلیل عدم پیچیدگی ساختار آن است.